De studie van het energiegedrag van het menselijk lichaam heeft de laatste jaren meer aandacht gekregen. De ontwikkeling van thermische infraroodcamera’s bracht nieuwe mogelijkheden voor het evalueren van fysieke trainingsprestaties. Dit werk heeft tot doel de huidtemperatuurverdeling te bestuderen tijdens loopbandlopen en fietsergometertesten met een getrapte belasting tot uitputting. Acht amateursporters voerden beide tests uit. Daarnaast werden de ventilatoire en metabolische gegevens gemeten met indirecte calorimetrie. Het thermoregulatiesysteem is in hoge mate nodig om de interne lichaamstemperatuur te handhaven. Bijgevolg daalde de gemiddelde huidtemperatuur tijdens hardlopen en fietsen, hoewel de variatie bij hardlopen groter was. Geconstateerd werd dat de onderste ledematen bij beide oefeningen even goed presteerden; de bovenste ledematen daarentegen vertoonden bij hardlopen een grotere temperatuurdaling. Dit kan worden verklaard door een grotere energieoverdracht van het lichaam naar de omgeving als gevolg van de grotere vrijheidsgraden tijdens de test. De belangrijkste bijdrage is de vergelijking van het thermisch gedrag van de huid van de persoon bij twee verschillende activiteiten, waardoor een basis wordt gelegd voor toekomstige energie- en exergieanalyses van het menselijk lichaam bij fysieke activiteiten, in aanvulling op de literatuur.
Trefwoorden: Ergoespirometrische test; Indirecte calorimetrie; Infrarood thermografie; Huidtemperatuur.
